Jan Korthals ( 1916 – 1972 )
Als Jan Korthals besluit kunstschilder te worden heeft hij het tij niet mee. Het is 1942 en Nederland is bezet door Duitsland. De omstandigheden zijn moeilijk en voor aandacht voor beeldende kunst is nauwelijks ruimte. Maar Korthals zet door en bij zijn dood in 1972 laat hij een groot oeuvre na. Zijn werk bevindt zich in veel particuliere collecties in binnen- en buitenland. Hoewel hij tijdens zijn leven veel exposeerde en ook aandacht en erkenning kreeg in landelijke en regionale kranten, is zijn werk nu op de achtergrond geraakt.
Met de uitgave van Jan Korthals ‘De laatste Amsterdamse impressionist’ en het organiseren van de gelijknamige tentoonstelling wordt daar verandering in gebracht. Aan de voorbereiding van beide gingen gesprekken met zijn weduwe Truus Korthals-Bruning, zijn dochter Doesjka Korthals, zijn zoon Jan Korthals, zijn schoonzuster en broer Jo en Bob Korthals en met vriend en collega-schilder Jan Rijlaarsdam vooraf. Uit deze gesprekken komt Jan Korthals naar voren als een gedreven schilder, als een positief mens die in moeilijke tijden altijd iets wist te bedenken om zich staande te houden. Hij reisde graag en veel, en niet alleen in het buitenland. Ook zijn eigen stad en land heeft hij doorkruist. De reizen leverden een schat aan stadsgezichten en landschappen op. Daarnaast heeft Korthals ook veel portretten geschilderd.
In memoriam Truus Korthals – Bruning